Var olmak için çabalarken
Birileri yüreğini örseler
Birileri dünyayı yükler omuzuna
Ve YAŞA der sana,
YAŞA!Nasıl yaşarsan yaşa!
Hem de;Yaşamak için sebep yokken!
Bu dünyaya doğmak bile suçken!
İlk aldandığım değil bu,
İlk kez yemedim gerçeğin tokatını,
Çok geçtim bu yollardan çok...
Ölümle son bulacak her şey;
Çektiğime değer mi bütün bunlar!
Kurşunlar vız gelir,Sözler yaralıyor.
Kafamda olmayacak hayaller,
Didinip duruyorum.
Aptal bir idealistim...O kadar...
Uğrunda çırpındığım her şey,Bir anda yıkılıveriyor.
Bazen kimliğimi kaybediyorum,
Kim olduğumu,Nasıl bir hayat sürdüğümü,Bilmiyorum.
Her şey üzerime geliyor,
Boğuluyorum karabasanlarda.
Filmin birinde,Adamın biri söyleniyordu:
<
Bende sevmiyorum hayatımı;Anlamsız ve amaçsız,
Nereye gittiğimi bilmiyorum.
Ama hala,İnatla yaşama sarılıyorum.
Bir yerlerde bir zaman yakalayacağım gerçeği.
Şimdi;Her ne kadar tükenmiş olsam da,
Yine de söz veriyorum kendime,
Bir günKendi hayatımı da seveceğim...
1 yorum:
Yine de söz veriyorum kendime,
Bir gün Kendi hayatımı da seveceğim...
işte buuuu :)ama ufak bir düzeltme yapmak gerek..
hayatımı seviyorum ve sonuna kadar bu hayatı mutlu kılan herşeyin yakasını bırakmamacasına keyifle geçecek ömrüm.. v.s......
boşlukları sen doldur :) her şey o kadar da kötü olmamalı
Yorum Gönder